Η Atropa belladonna είναι ένα ποώδες φυτό, γνωστό και ως «θανάσιμος στρύχνος». Το φύλλωμα και οι καρποί του είναι εξαιρετικά τοξικά, με ουσίες που προκαλούν παραλήρημα και παραισθήσεις. Έχει χρησιμοποιηθεί ως δηλητήριο, καλλυντικό, ναρκωτικό, αλλά και ως φάρμακο. Η ονομασία του γένους Atropa προέρχεται από την Άτροπο, την τελευταία από τις τρεις Μοίρες, η οποία κόβει το νήμα της ζωής. Ωστόσο η ονομασία belladonna (όμορφη γυναίκα) αναφέρεται πιθανότατα στη χρήση, κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης, οφθαλμικών σταγόνων από το βότανο, οι οποίες διέστελλαν τις κόρες των ματιών των γυναικών, κάνοντας το βλέμμα βαθύ και σαγηνευτικό. Φημολογείται ότι στην Αρχαία Ρώμη, με αυτό δηλητηρίασε τον αυτοκράτορα Augustus, η γυναίκα του, Livia Drusilla και τον αυτοκράτορα Claudius, η γυναίκα του και αυτοκράτειρα Julia Agrippina.
Χωρίς αμφιβολία, η πιο ενδιαφέρουσα χρήση της Atropa belladonna, σε συνδυασμό με οπιοειδή, είναι η παρασκευή της «αλοιφής πετάγματος» από γυναίκες που κατηγορούνταν ότι ήταν μάγισσες. Σε πολλές εκδοχές παρουσιάζονται να συναθροίζονται και να χρησιμοποιούν την αλοιφή, εν μέσω οργίων, προκαλώντας στις εαυτές τους παραισθήσεις ότι πετούν, με σκούπες ανάμεσα στα πόδια. Αυτές οι εικόνες υποτίθεται πως στοχεύουν στο να προκαλέσουν το φόβο/ αποτροπιασμό. Όπως φαίνεται, φόβο για την έκφραση της γυναικείας σεξουαλικότητας, για την περιπλάνηση και το ταξίδι, για την απόδραση από τις «παραγωγικές» δραστηριότητες. Φυσικά, ένα τέτοιο κέντρο εξουσίας όπως η γνώση που κατείχαν αυτές η γυναίκες θα έπρεπε να καταστραφεί. Ωστόσο, σήμερα ενώνουμε το νήμα με τη μεγαλύτερη εκστρατεία δαιμονοποίησης, όχι μόνο καθετί «γυναικείου», αλλά και γενικώς «παρεκκλίνοντος» (κυνήγι μαγισσών). Αναδιατυπώνουμε, λοιπόν, τις αναπαραστάσεις και τα σημαίνοντα που έχουν σχέση με τις «μάγισσες», τις γνώσεις τους και τις συνήθειές τους και βάζουμε θετικό πρόσημο, θεωρώντας πως από αυτήν την κληρονομιά έχουμε να μάθουμε πολλά.
